Sunday, May 31, 2020

He Rain Made You

The Wire කියන්නේ මම ජීවිතේ බලපු ආසම ටීවී සීරිස් එකක්. Wire ගැන වෙනම හෑලි ලියන්න පුළුවන් ඒක එච්චරට ආතල් කතාව, හැබැයි අද කියන්න හිතුවේ ඒකෙ තියෙන එක කියමනක්. ඒක අපේ ලංකාවේ දේශපාලනේටත් අදාලයි. ඒ තමයි මේ "He rain made you" කියන කියමන.

The Wire කතාවේ ඒ කියමන එන්නේ මෙහෙමයි. Wire එකේ තියෙන්නේ බැල්ටිමෝර් නගරයේ ඉන්න මැර කල්ලි සහ ඒ හා බැඳිච්ච පොලිස්කාරයෝ , දේශපාලඥයෝ , නීතිඥයෝ සහ මීඩියාකාරයෝ වගේ විවිධ පැති ගැන පොඩි පැතිකඩක්. ( බලන් ගියාම ඇමරිකාවෙත් ලංකාවේ වගේ තමයි ඔක්කොම එකට සම්බන්ධයි , තනිවම දෙයක් විස්තර කරන්න බෑ ).

ඉතින් මේ කතාවේ ඉන්නවා බාර්ක්ස්ඩේල් කියලා කල්ලියක්. ඒකෙ පුරෝහිත වගේ ඉන්නේ නායක ඒවොන් බාර්ක්ස්ඩේල් ගේ හොඳම යාළුවා වන ස්ට්‍රින්ගර් බෙල් ( ඉඩ්රිස් එල්බා ඉන්නේ ). ඔය ටවුමේ ඉන්නවා ක්ලේ ඩේවිස් කියලා හෙන මජර දේශපාලුවෙක්. ඌ තමයි ඔය පහල ෆොටෝ එකේ ඉන්නේ. 



ඌ ඇවිත් කැරිම සල්ලි පෙරේතයෙක්. ඌ කරන්නේ එක එක වැඩ කරලා දෙන්නම් කියලා හතර වටෙන්ම කොමිස් සල්ලි, අල්ලස් කඩාගන්න එක. ඉතින් අපේ මැර පුරෝහිත ස්ට්‍රින්ගර් කොල්ලත් ක්ලේ ඩේවිස් සෙනෙටර්තුමාට රැවටිලා පොරට සල්ලි පෙට්ටියක්ම දෙනවා. ක්ලේ කියන්නේ ඒ සල්ලි වලට හිලව් වෙන්න මැර කල්ලියට බිල්ඩින්ග් කොන්තරාත් ටිකක් අල්ලලා දෙන්නම් කියලා ( බාර්ක්ස්ඩේල් කල්ලිය තමන්ගේ වියාපාරේ ඊළඟ අදියර විදියට කොන්ස්ට්‍රක්ෂන් වගේ නීත්‍යානුකූල ව්‍යාපාර පටන් ගන්න සීන් එකේ ඉන්නේ) ( ලංකාවේ මැර මුදලාලි වගේ තමයි එහෙ උනුත් ). ඉතින් කොන්තරාත් ටිකක් අල්ලලා දෙන්නම් කියපු නිසා ස්ට්‍රින්ගර් ක්ලේ ඩේවිස් සෙනෙටර්තුමාට සල්ලි දෙනවා.

ස්ට්‍රින්ගර් ඊට පස්සේ ඕක කියනවා ගිහිං තමන්ගේ ලෝයර් මහත්තයට. ඌත් හෙන ලෝක අන්ඩපාලයා. ලෝයර්ට ක්ලේ ඩේවිස්ට සල්ලි දුන්න විත්තිය කියපු ගමන් ඌ හිනා වෙනවා උඩ දාගෙන "He rain made you" කිය කිය. ස්ට්‍රින්ගර් අන්දමන්ද වෙලා අහනවා මොකද්ද ඒ කතාවේ තේරුම ? කියලා. එතකොට ලෝයරයා කියනවා මෙහෙම:

"හිතපන් මිනිහෙක් ඇවිත් උඹට කියනවා මට සල්ලි දීපන් මම වැස්ස වස්සලා දෙන්නම් කියලා. උඹ උට සල්ලි දෙනවා. හැබැයි උට පුලුවන්ද වැස්ස වස්සන්න ? බෑ නේ. හැබැයි වැස්ස කොහොමත් ඉඳලා හිටලා වැටෙනවා. ඒ වැටෙනකොට ඌ කියනවා ඒක වැස්සුවේ ඌ කියලා. වහින්නේ නැති කොට මොකක් හරි බොරුවක් කියනවා. ඒක තමයි rain made කියලා කියන්නේ. ක්ලේ ඩේවිස් උඹට කලේ ඒක!"

ඒ කිවේ අරු සල්ලි ගත්තට කරන රෙද්දක් නෑ , කොහොමත් ස්ට්‍රින්ගර්ලට සෙට් වෙන්නේ උන්ට සෙට් වෙන්න තියෙන කොන්තරාත් ටික තමයි. හැබැයි ක්ලේ ඩේවිස් උන්ට කියන්නේ අර සල්ලි ගත්තේ ඌ ඒ වෙනුවෙන් ගන්න මහන්සියට කියලා.

මේ කතාව කියන්න හිතුනේ අපේ උනුත් මේ වගේ වැඩ කරන නිසා.

සීන් එකේ ලින්ක් එක


Saturday, May 30, 2020

දඬුබස්නාමානයේ ආරච්චිල දුෂ්ටයෙක්ද?

ඉස්සර කාලේ හදපු ගොඩක් කතා වල වීරයා සහ දුෂ්ටයා කියලා දෙන්නෙක් ඉන්නවා. ඒවායේ වීරයා හොඳම හොඳ වන අතර දුෂ්ටයා කැරීම චාටර්ය. නමුත් ඇත්ත ජීවිතේ කවදාවත් එසේ නොවන්නාක් මෙන්ම අද වෙනකොට නම් ගොඩක් කතා වල එහෙම කළු - සුදු චරිත හැදෙන එක නැවතිලා තියෙනවා , බොළඳ දෙමල හින්දි ෆිල්ම් සහ ලංකාවේ හැදෙන මෙගා නාට්ටි වල ඇරෙන්න. ඒවායේ නම් තාමත් තියෙන්නේ අර අමු කළු - සුදු බෙදීමම තමයි.

දඬුබස්නාමානය කතාවට ගියොත් මම ඒක මුලින්ම බැලුවේ පොඩි කාලේ , එතකොට මට හිතුනේ ආරච්චිල තමයි දුෂ්ටයා කියලා. ඒත් දැන් ආයේ එක ඒක බලනකොට මට හිතිච්ච දෙයක් තමයි මේ කතාවේ ආරච්චිල අතේ වැඩි වැරැද්දක් නැති බව.

කතාවේ මුල සිටම අපිට පේන්න තියෙනවා ආරච්චිල මහන්තත්ත කමෙන් පිරුණු පඩ වස්ති ඩයල් එකක් වුණාට ගොඩක් කෙලින් ගති ගුණ සහ සාධාරණ ගති තියෙන මිනිහෙක් බව.

උදාරහරනෙකට පලවෙනි එපිසෝඩ් එකේම මඩප්පුවා ඇවිත් රනා ගැන ගතු කියනකොට ආරච්චිල උගෙන් දැඩි ලෙස අහනවා "උඹේ පරණ කෝන්තර නිසා නේද මෙහෙම කේලම් කියන්නේ" කියලා. ඊට පස්සේ මඩප්පුවා රනාට ගුටි ඇනවන්න කියලා ආරච්චිලට කියනකොටත් ආරච්චිල ගොරවනවා "අහිංසක මිනිස්සුන්ට හිරිහැර කරන්න මේ සාස්තරේ පාවිච්චි කරන්නේ නෑ බොල" කියලා. එතනින් ගියාම රනාව අල්ලන් එන්න යනකොටත් ආරච්චිල දැඩි ලෙස මඩප්පු ඇන්ඩ් චලෝ දෙන්නටම අවවාද කරනවා රනාට අතක් වත් තැබීම හිරහැර කිරීම තහනම් කියලා. ඒත් මේ එකක්වත් කනකට නොගන්න මඩප්පුවාගේ කඩප්පුලි ගති නිසා තමයි දේවල් ටික ටික නරක අතට යන්න පටන් ගන්නේ.

එහෙම බැලුවම ඇත්තටම මෙතන චාටර්ම ඩයල් එක ආරච්චිල නෙමෙයි හීන් නූලෙන් තමන්ගේ කොන්තරේ පිරිමහගන්න හදන මඩප්පුවා.

ආරච්චිල සාලියරතනයව සහ ඊට පස්සේ ගුරුන්නාන්සේව මරණ අවස්ථා දෙකම මට නම් සාධාරණයි. මොකෝ සාලියරතනගේ පියා සහ ආරච්චිල පොඩි කාලේ සටන් ඉගෙන ගන්නකොට පැහැදිලිවම උන්ට කියලා දෙනවා පිට උන්ට සාස්තරේ කියලා නොදෙන ලෙසත් එසේ කලොත් දඬුවම මරණය බවත්. ඒ නීතිය ගොන්ද නැද්ද කියන එක වෙනම කාතාවක්. ඒත් ආරච්චිල නෙමෙයි නේ නීතිය හැදුවේ , ඌ කලේ උට කියලා දුන්න නීතිය ආරක්ෂා කිරීම පමණයි. එහෙම බැලුවම එච්චර කියල කියලත් නීතිය කඩකරපු සාලියරතනයා තමයි පොල් බූරුවා , ඕකව මරන්න තමයි ඕනේ !

තව මම දැකක්ක දෙයක් තමයි මේ කතාවේ හැම චරිතෙම මොකක් හරි සෙවල ගතියක් තියෙනව. ගුරුන්නාන්සේ තමන්ගේ ශිෂ්‍යාවට ශ්ලෝක කිය කිය පැණි හලනවා , රනාත් කුසුමාවතී ඇන්ඩ් පාලි දෙන්නවම රන් කරනවා , සාලියරතනයා බඩු කාපර් කෙනෙක්. පොලිස්කාරයෝ , ගුරු ඉන්ස්පැක්ටර්ලා පින් අරක්කු බිබී පිස්සු කෙලිනවා. හැබැයි සාමාන්‍යයෙන් ගොඩක් කතා වල අපි අහල තියෙන ආරච්චිලා තමයි සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ වැඩ කරන්නේ. ඒ කියන්නේ ගම පුරා බඩු වලට ඇන ඇන යන්නේ , රා බිබී මස් කකා මල පෙරේතයෝ වගේ ඉන්නේ. හැබැයි අපේ ආරච්චි මස්සිනාගේ නම් ඒ වගේ දුර්ගුණ මුකුත් අපිට කතාවේ පේන්න නෑ.

ආරච්චිල මේ කතාවේ කරපු කැරි වැඩ දෙකයි තියෙන්නේ මට නම්

එකක් රනාගේ ගේ ගිනි තියපු එක , අනික ගුරුන්නාන්සේ මරන්න කට්ටිය යවපු එක. ඒක මහ පොන්න වැඩක්.

ඒ ඇරෙන්න රනාගේ මවගේ මළගෙදර දවසේ වගේ මූණටම අභියෝග කරලා ප්‍රශ්නේ බේරාගන්න එක ආරච්චිගේ හොඳ ගතියක්. තව මම ආස දෙයක් තමයි ආරච්චි අම්මගේ මල ගෙදර ඉවර වෙනකන් රනාට පාඩුවේ ඉන්න ඉඩ දීම. ආයේ රනා ගෙදරටම ඇවිත් උද්දච්චකමට ගේම ඉල්ලුවම ආරච්චිල කියනවා "ඕනේ වෙලාවක වරෙන් දැන් වුණත් ලැස්තියි බොලව්" කියල.

මේ කරුණු කාරනා බැලුවම මට හිතෙන්නේ ආරච්චිල කියන්නේ රිස්පෙක්ටබල් මිනිහෙක්. ඒත් දේවල් දිග ඇරිච්ච විදියට උට සමහර දේවල් කරන්න වුණා. දඬුබස්නාමානය සිරා වෙන්නත් ඒක තව හේතුවක්. කතාවේ චරිත වලටත් මාන ගොඩක් තියෙන එක 😊

සටහන අවසාන කරමින් කියන්න තියෙන්නේ teleview නිල youtube චැනලයේ මේ දවස් වල වෙද හාමිනේ ,දඬුබස්නාමානය , අකාල සන්ධ්‍යා වගේ ජයන්තගේ පරණ නාට්ටි සෙට් එකම දාලා තියෙනවා. අහක් කරන්න කලින් ගිහිං බලන්න.


ගබං ආතාගේ කවි

හැමදාම ඔයාලට කුණුහරප කතා කියන මම අද කල්පනා කළා යාලුවනේ ඔයාලට ලස්සන ආදර කතාවක් කියන්න.. මේක ලස්සනයි , හැබැයි ටිකක් දුක්බරයි.. ඔන්න එහෙනම් කිව්වා..

****************************

දුම්බර මිටියාවතේ පිහිටි එක්තරා ලස්සන පොඩි ගමක තරුණයන් දෙදෙනෙකුත් එක් තරුනියකුත් වාසය කළා. ගැටවර වියේ පසුවුණු මේ තිදෙනා පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම යාලුවෝ , පාසල් ගියේ සෙල්ලම් කලේ ගමන් බිමන් ගියේ ඔක්කොම එකටමයි.

පාසල් ඇරී ගෙදර එන මේ තිදෙනා වෙන් වන්නේ එක තුන්මං හන්දියකදී.. මේ හන්දියෙන් තිදෙනා පාරවල් තුනට වෙන්වී තමන්ගේ ගෙවල් වලට යනවා. වෙන්වෙලා යන්න කලින් මොවුන් හැමදාම කරන එක චාරිත්‍රයක් තිබුණා , ඒ තමයි හන්දියේ තිබුණු එක අඹ ගසකින් අඹ කැඩීම.. තරුණයන් දෙදෙනා ගසට පොලු ගසමින් කඩන අඹ , තරුණිය සිනාසෙමින් අහුලා ගත්තා. තිදෙනා වෙන් වෙලා ගියේ කඩාගත්ත අඹ සමව බෙදාගෙන කන ගමන්..

මොවුන්ගේ මෙම ක්‍රියාව හැමදාම නිශ්ශබ්දව බලන් හිටියා එක පුද්ගලයෙක් , ඒ තමයි හන්දියේ කෝපි කඩේ මුලුදවසම කෝපි බිබී වෙලාව කාපු ගමේ කවිකාරය , ගබං ආතා.

කාලය ගත වුණා , හැමදාම මේ තුන්දෙනා එකට පාසල් නිමවී ගෙදර ආවා , හැමදාම තරුණයන් දෙදෙනා අඹ ගසට පොලු ගැසුවා , ගබං ආතා මේ හැමදෙයක්ම කෝපි බිබී බීඩි ඇද ඇද බලන් සිටියා, මේ අතර තව දෙයක් වුණා...ඒ තමයි මේ තරුණයක් දෙදෙනාම මේ තරුණියට ආලය කරන්න පටන් ගැනීම.. නමුත් ඉතින් ලෝක ස්වභාවය අනුව ඇගේ හදවත දිනාගන්න පුළුවන් වුනේ එක තරුණයෙකුට විතරයි.. අනිත් තරුණයා ගේ උත්සාහයත් , හිතේ තිබුන හැගීම් සමුදායත් පොල්ලක් වැදුණු අඹයක් වගේ "චොක්!" ගා බිම වැටුනා.

තමන් ආලය කල තරුණිය තමා කුඩාකල සිටම ආශ්‍රය කල තමාගේ හොඳම මිතුරාට හිමිවීමේ විරහව මේ තරුණයාට දරාගත නොහැකි තරම් දුකක් වූවා..ඒ දුක කෙතරම් වේද යත් මේ තරුණයා "මින් මතු කෙල්ලන් පසු පස නොයමි" කියා දැඩිව ඉටාගෙන , සදහටම කොලුකාරයෙක් වී ගමේ තරුණ කොල්ලන්ට සීන් කරන්න පටන් ගත්තා !

මේ සියල්ලම උපේක්ෂාසහගතව බලාගෙන සිටි ගමේ කවිකාර ගබං ආතා , කෝපි කඩේ කට්ටිය වටකරගෙන මේ ගැන පොඩි කවියක් කිව්වා. ඉතින් මිතුරනි , දුම්බර මිටියාවතේ අපේ දුක්බර ආදර අන්දරයත් මේ කවියෙන් නිමාවට පත්වෙනවා.. මෙන්න ඒ කවිය..

කොලු දෙදෙනෙක් එක අඹයට පොලු ගැසුවා
ඉන් එක පොල්ලක් ගොස් අඹ යේ      වැදුණා
අඹේ කැඩූ එකා බැඳලා පොර              ගැසුවා
මිස් වෙච්ච එකා ඉන් මතු          කොලු ගැසුවා !

- ගබං ආතා-